Αντιγραφή ή δημιουργική εργασία;

-          Ουφ! Γιατί πρέπει να αντιγράφω; Δεν είναι διασκεδαστικό αυτό! 

-          Έχεις δίκιο, δεν είναι, αν αντιγράφεις πράγματα που δεν σε ενδιαφέρουν. Όμως, να σου πω κάτι, και μετά αποφασίζεις τι θέλεις να κάνεις...

Ξέρεις πώς έμαθα πολλά πράγματα όταν ήμουνα μικρότερη; Διάβαζα πολλά βιβλία και ό,τι μου άρεσε, το αντέγραφα σε ένα τετράδιο που είχα για αυτό το σκοπό. Πολλές φορές αντέγραφα ολόκληρες παραγράφους. Έτσι έμεναν στη μνήμη μου και τα μάθαινα γιατί εγώ επέλεξα να το κάνω. Δεν μου το επέβαλε κανένας. 

-          Σοβαρά;

-          Ναι, και αν θέλεις μπορείς να το δοκιμάσεις… Δεν θα αντιγράψουμε οτιδήποτε άσχετο ή που δεν σε ενδιαφέρει. Όμως σήμερα φτιάξαμε μια κορόνα και δουλέψαμε πολλές ώρες γι’ αυτήν. Θέλεις να γράψουμε γι’’ αυτό; Για να θυμάσαι τι έκανες σήμερα αλλά και να δεις πώς γράφονται όλες αυτές οι λέξεις;
 

-          Βέβαια θέλω! 

«Σήμερα το πρωί φτιάξαμε μια όμορφη κορόνα.

Πήραμε πολλά υλικά και δουλέψαμε πολλές ώρες.

Έγινε πανέμορφη και τώρα τη φοράω.»

-      Το «ω» στο «φοράω» θέλει «ω», γιατί είναι ρήμα. Είναι λεξούλες που σου δείχνουν πως κάτι κάνεις. Και το «εγώ», ο εαυτός σου, είναι επίσης με «ω»… Να θυμάσαι, τρία γραμματάκια που μιλάνε για σένα: «εγώ ...φοράω/παίζω/ζωγραφίζω/γράφω/...».

Τώρα δες αυτό που έγραψες κάτω από το δικό μου και σκέψου πώς να το κάνεις να φαίνεται ακόμα πιο όμορφο. Δες τα γράμματά μου που είναι όλα το ίδιο μέγεθος, πατάνε πάνω στη γραμμή και είναι στρογγυλά.... Θέλεις να δεις τι μπορείς να κάνεις γι' αυτό; Ξέρρεις, τα γράμματα είναι και αυτά εικόνες. Πρέπει να σ' αρέσει να τα βλέπεις, να μπορείς να τα διαβάζεις... Πάντως βλέπω πως έβαλες όλους τους τόνους και άφησες χώρο ανάμεσα στις λέξεις. Μπράβο σου!

-    Περίμενε, ξέρω πώς να φτιάξω τα γράμματα... επιστρέφω...

Μόνο μια από τις τρεις προτάσεις έγραψε τη δεύτερη φορά, μα αυτή άγγιζε το "τέλειο" γι' αυτήν και αυτό ήταν το σημαντικότερο και για τις δυο μας!

Στη δίπλα σελίδα, ζωγράφισε μια όμορφη κορόνα, όμοια με αυτήν που φτιάχναμε όλο το πρωινό. Έβαλε και δικά της γράμματα στην εικόνα, με δική της πρωτοβουλία, που δήλωναν τη χαρά της δημιουργίας της.

«Ναιιιι, μου αρέσει». 

 Στο σχολείο, θα πήγαινε στη Β' τάξη και πολύ πιθανόν να είχε ήδη βαρεθεί, θεωρώντας όλ' αυτά ως αγγαρεία...