Για μια ολοκληρωτικά νέα Παιδεία


Είμαστε μία διαρκώς αυξανόμενη ομάδα γονέων που υποστηρίζουν το αυτονόητο: το δικαίωμα στην ελεύθερη, δημοκρατική, φυσική εκπαίδευση. Το δικαίωμα της επιλογής. Το δικαίωμα του γονιού να επιλέγει το καλύτερο για το παιδί του.

Αρκετοί από εμάς έχουμε συνειδητά αποφασίσει την εναλλακτική εξωσυστημική εκπαίδευση (home-learning/unschooling ), είτε εκ πεποιθήσεως είτε από έλλειψη άλλων επιλογών. Αμφισβητούμε την αποτελεσματικότητα και τη χρησιμότητα του κατεστημένου συστήματος σχολειοποίησης που έχει αποδεδειγμένα αρνητικές συνέπειες στα παιδιά μας αλλά και στην κοινωνία στο σύνολό της, και αρνούμαστε να υποβάλλουμε άλλο τα παιδιά μας σε αυτό.

Είμαστε παράνομοι! Με μόνο όπλο ειρηνικής αντίστασης, τη μη συμμόρφωση σε ό,τι θεωρούμε άδικο και περιοριστικό.

Η υποχρεωτική σχολειοποίηση δεν τεκμηριώνεται με επαρκή στοιχεία ή σύγχρονη λογική επιστημονική επιχειρηματολογία.

Τα αποτελέσματα του χαοτικού, επιβεβλημένου συστήματος εκπαίδευσης και η συνεχιζόμενη ανικανότητα του κράτους να το αναδιαμορφώσει από τη βάση του, δεν μας αφήνουν άλλη επιλογή.

Αρνούμαστε την πρακτική της έλλειψης ισότιμου διαλόγου με τους πρώτους υπεύθυνους για τα παιδιά τους: τους γονείς. Δεν δεχόμαστε την κατηγορία: «εκ προοιμίου» εγκληματίες, λόγω μη συμμόρφωσης.

Αρνούμαστε την πρακτική του αποκλεισμού της φωνής των παιδιών και των εφήβων από όσα τους ενδιαφέρουν και τους αφορούν.

Ουδείς «ειδικός» μπορεί να προσπερνά ή να υποτιμά τον γονεϊκό ρόλο που επιλέξαμε, φέροντας τα παιδιά μας στον κόσμο εξ’ αρχής και φροντίζοντάς τα στο έπακρον των δυνατοτήτων μας.

Αρνούμαστε να γινόμαστε αποδιοπομπαίοι τράγοι λόγω των λίγων ανεύθυνων γονιών, αποτέλεσμα κι αυτοί της έλλειψης παιδείας στη χώρα (άλλο παιδεία, άλλο εκπαίδευση).

Ζητάμε τη δημιουργία εναλλακτικών, ανθρωποκεντρικών, κοινοτικών, δημοκρατικών σχολείων.

Ζητάμε το αυτονόητο δικαίωμα να ακολουθούμε το φυσικό ένστικτο μάθησης των παιδιών μας, που το σχολείο – ακόμα – σκοτώνει πολύ γρήγορα. Η μάθηση δεν ξεκινά με υποχρέωση ούτε τελειώνει στο τέλος της σχολικής φοίτησης.

Τα συνήθη επιφανειακά επιχειρήματα/φόβοι για «μη κοινωνικοποίηση» των παιδιών, αποδεικνύονται, με μια πιο προσεκτική ματιά, αβάσιμα και αυτό-αναιρούμενα.

Χρειάζεται αλλαγή του νόμου και χρειάζεται να ενωθούμε όλοι μαζί οι γονείς, για το καλό των παιδιών μας αλλά και για το μέλλον της κοινωνίας, της χώρας μας. Δεν μπορούμε να συνεχίζουμε να μεγαλώνουμε δυστυχισμένα, περιορισμένα, αποπροσανατολισμένα παιδιά.

Θέλουμε η Πολιτεία να αντιπροσωπεύει και να σέβεται τους πολίτες της!

Δεν έχουμε άλλο χρόνο να περιμένουμε. Είμαστε διατεθειμένοι να περάσουμε όλες τις οδούς, μέχρι να επιτύχουμε το αυτονόητο: ελεύθερες, δημοκρατικές, κοινωνίες, με ανθρώπους που σέβονται και εμπιστεύονται τον άνθρωπο και ειδικά, το παιδί.

Υπάρχει ήδη ατομική υπόθεση καταγγελίας και υποστηρίζουμε την υπεράσπισή της, δημιουργώντας την αφορμή - το απαραίτητο δεδικασμένο - που θα ανοίξει το δρόμο για όλους μας. Ο δρόμος προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, ανοίγεται αναγκαστικά μπροστά μας, εφόσον η Ελληνική Πολιτεία επιλέξει να μας προσπεράσει.

Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε εθνικό γονεϊκό φορέα, συμπεριλαμβάνοντας όλα όσα τώρα (και πάντα) έλειπαν αλλά είναι αναγκαία για να ακούγονται, να αντιπροσωπεύονται, να μορφώνονται και να συσπειρώνονται οι γονείς.

Θέλουμε πλήρη αναμόρφωση της υπάρχουσας εκπαίδευσης με σκοπό την ηθελημένη και όχι επιβεβλημένη φοίτηση των παιδιών.

Θέλουμε να σταματήσουμε να κρυβόμαστε, να φιμωνόμαστε, να δραπετεύουμε ή να συμμορφωνόμαστε.

Όσοι γονείς επιλέγουν να πορευτούν μαζί μας, περιμένουμε τη δήλωση/συμπαράσταση με τα στοιχεία τους, την εμπειρία τους και την επιθυμία τους μέσω της φόρμας επικοινωνίας του blog.



7 comments:

  1. Η αίσθησή μου είναι ότι το ζήτημα θα πάρει διαστάσεις, γιατί πολλοί γονείς και παιδιά βάλλονται στον πυρήνα θεμελιωδών δικαιωμάτων τους από την Πολιτεία, χωρίς να υφίσταται τρόπος να γίνει η προσβολή των δικαιωμάτων τους ηπιότερη, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι το κράτος είναι διατεθειμένο, έστω, να τους ακούσει με τη δέουσα σοβαρότητα και ευαισθησία.
    Πολλοί γονείς είναι διατεθειμένοι ακόμα και να μπουν σε δικαστικές διελκυστίνδες με το κράτος, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι τα παιδιά τους θα έχουν μια ευκαιρία να εκπαιδευθούν σωστά. Και ποιο είναι το «σωστά»; Όσο σωστά το αντιλαμβάνονται οι ίδιοι, υποστηριζόμενοι πάντως –και ας σημειωθεί αυτό- από πλήθος αδιάψευστων ερευνητικών δεδομένων, την επιστήμη, μια ολοένα αυξανόμενη συναίνεση σε επίπεδο Ε.Ε. για τη διεύρυνση των εκπαιδευτικών μοντέλων στη σύγχρονη και ταχέως εξελισσόμενη κοινωνία. Είμαι δε της άποψης ότι τους υποστηρίζει και η νομική κατοχύρωση που συμβαδίζει με τις δημοκρατικές αξίες και πεποιθήσεις τους, στη σμίλευση του ποια είναι η σωστή εκπαίδευση για κάθε παιδί. Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα αγγίζει, όπως τίθεται πλέον, διαστάσεις βαθιά δικαιωματικές, που θ’ αναγκάσουν την πολιτεία να το κοιτάξει στα μάτια και ν’ απαντήσει σε κρίσιμα ερωτήματα. - Ηλέκτρα-Λήδα Κούτρα

    ReplyDelete
  2. Σε παρακαλώ πες μου αν υπάρχει και κάποια άλλη μαμά που είναι στο Ηράκλειο Κρήτης , ώστε να μπορέσω να έρθω σε επαφή μαζί της , η οποία να ενδιαφέρεται για οικοδιδασκαλεία ή κάποιο άλλο εναλλακτικό σχολείο που να λειτουργεί εντός του νομού . Η αλήθεια είναι ότι για το τρίτο μου παιδάκι , το οποίο είναι 4 ετών θέλω να το πραγματοποιήσω .Θέλω να αλλάξω αυτό που συμβαίνει και θέλω να του δώσω κάτι καλύτερο. Και επειδή δεν εργάζομαι ακριβώς για να είμαι μαζί του και να το μεγαλώσω , δεν το πηγαίνω καθόλου παιδικό σταθμό και δεν θέλω να το εντάξω ούτε στο νηπιαγωγείο. Τα άλλα δύο παιδιά μου είναι ενταγμένα στο σχολικό σύστημα και είναι μεγάλα σε ηλικία . Το ένα πάει γυμνάσιο και το άλλο λύκειο. Από όταν ξεκίνησαν τα παιδιά μου το σχολείο , έβλεπα τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν και την ψυχολογική κυρίως φθορά , αλλά ένιωθα αβοήθητη και αδύναμη και δεν ήξερα που να απευθυνθώ. Προσπαθούσα εντός του συστήματος να αλλάξω κάτι μιλώντας με άλλους γονείς, με τον διευθυντή και με τους δασκάλους , αλλά δεν ήταν δυνατόν. Απογοητεύτηκα και απελπίστηκα, γιατί καμμιά άλλη μαμά ή δάσκαλος δεν ένιωθε το ίδιο με εμένα. Δεν ήθελα να βλέπω τα παιδιά μου να μην θέλουν να πηγαίνουν σχολείο κι εγώ να τα στέλνω με το ζόρυ. Εκτός από το σκασιαρχείο που το έκανα συχνά για τα παιδιά μου , ώστε να μην πιέζονται πολύ και την στήριξή μου ώστε αν ένιωθαν φορτωμένα από τα διαβάσματα , να μην το κάνουν, μιλώντας με τους δασκάλους, ή να μην πηγαίνουν κανενός είδους φροντιστήριο ( ο απόλυτος παραλογισμός των γονέων ) δεν έκανα κάτι άλλο. Εκτός αυτού , δεν θα με χαρακτήριζες μια θαραλέα μητέρα .Φοβόμουν πολύ κι ένιωθα ότι μπορεί να κάνω κακό στα παιδιά μου μεγαλύτερο βάζοντάς τα σε μια άλλη διαδικασία, κυρίως επειδή μέναμε στην Αθήνα . Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα το θάρρος να ξεκινήσω μόνη μου. Βλέποντας τις ιστορίες άλλων μανάδων, και μάλιστα αυτών που παλεύουν μόνες τους, δεν θέλω να παραμείνω εκεί , για χάρη των παιδιών μου. Αναζητώ λοιπόν , εκτός από την στήριξη σε όποιες άλλες νομικές διαδικασίες προκύψουν , και άλλες μαμάδες κοντά στην περιοχή μου να το ξεκινήσουμε μαζί και δίνω και την δική μου στήριξη σε όποια άλλα εγχειρήματα σχετικά.
    Τα δικά μου τηλέφωνα είναι : 6946230909, 2897100010, email εκτός από αυτό είναι και το : xeiros.texnasmata@gmail.com


    Σε ευχαριστώ πολύ
    Ιφιγένεια Βασιλάκη

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σ' ευχαριστώ για το μήνυμα σου Ιφιγένεια...όλ' αυτά που αναφέρεις, τα έχω κάνει ήδη, με τα δυο άλλα παιδιά μου (σε ένα καλύτερο κιόλας σύστημα εκπαίδευσης από της Ελλάδας). Κάποια στιγμή όμως χρειάζεται να αναλαμβάνουμε πιο θαρραλέες δράσεις, κι ας έχουμε την κριτική των φοβικώ και/ή συμβιβασμένων, επειδή ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ άλλη επιλογή από την αντίσταση να δεχτούμε άλλο αυτό που δεν λειτουργεί και αυτό που προσβάλλει και εμάς και τα παιδιά μας.

      Χαίρομαι που υπάρχουν πολλοί τέτοια άνθρωποι πια...χαίρομαι που έχουμε αρχίσει να λέμε "όχι", που σκεφτόμαστε μόνοι μας, για τον εαυτό μας, που αρνούμαστε να είμαστε απλά θύματα...

      Η σελίδα αυτή είναι αφιερωμένη σε αυτό ακριβώς που ζητάς: να συνδεθούμε, να γνωριστούμε, να δημιουργήσουμε κοινότητες, να μοιραστούμε και να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον. <3

      Delete
  3. Υπάρχει και άλλη μια οικογένεια στο Ναύπλιο, που προτιμά να μη δημοσιεύσει τα στοιχεία της. Το σίγουρο είναι ότι θα συναντηθούμε όλοι μαζί αγαπητή φίλη, όταν καταλάβει το κράτος πως δεν μπορεί να μας κρατάει σε ομηρία, εις βάρος των παιδιών μας!

    ReplyDelete
  4. Συμφωνώ απόλυτα σε όσα έχουν αναφερθεί παραπάνω όντας η ίδια παιδαγωγός. Ο μόνος προβληματισμός μου είναι πλέον σαν νέα μαμά ενός 6μηνων παιδιού είναι ότι η δική μου ανάγκη να παρέχω στο παιδί μου μια ελεύθερη κ δημοκρατικοτερη εκπαίδευση,συνάδει κ με τις ανάγκες του παιδιού. Αυτό που θέλω να πω είναι αν σε υποτιθέμενο σεμναριο συνέβαινε το εξης:βλεπει τους γύρω του να πηγαίνουν στο σχολείο και να φτιάχνουν ομάδες μέσα από αυτό κ να συζητάνε γύρω από συμβάντα του σχολείου όταν θα βρισκονται εκτός σχολικού πλαισίου.Και αν μετά από συζήτηση και ανάλυση του εξηγήσω Γιατί πχ επέλεξα να μην πάει σχολείο και εκείνο αποφασίσει ότι θα ήθελε να πάει πια θα μπορουσε να ήταν η δική μου θέση ως προς αυτό χωρίς να ακυρώσω την επιθυμία του παιδιού?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτό Άννα, φαντάζομαι πως ισχύει και στην αντίθετη περίπτωση, έτσι δεν είναι; Κάτι που θα έχεις σίγουρα συναντήσει ως παιδαγωγός.
      Δεν είναι καμία απόφαση εύκολη ή αβίαστη (ή δεν θα έπρεπε να είναι). Φτάνει να μην φορτίζουμε τα παιδιά μας με τις δικές μας φοβίες, ονομάζοντές τες δικές τους ανάγκες.
      Ως νέα μαμά, θα βρεθείς άπειρες φορές μπροστά σε τέτοιες αμφιβολίες για πάρα πολλά θέματα, όχι μόνο αυτό. Και πολύ νωρίτερα.
      Διάβασε αν θέλεις και αυτό: https://denphgainosxoleio.blogspot.gr/2016/12/blog-post_18.html

      Delete
  5. Όντως υπάρχει κ το αντίθετο κ το έχω συναντήσει κάποιες φορές στους παιδικούς σταθμούς. Διάβασα το κείμενο κ μάλλον θα πρεπει κάθε στιγμή να είμαστε σε εγρηγορση για να αφουγκραζόμαστε κ να επαναξιολογουμε α αλλάζοντας αυτό που μέχρι εχτές μας φαινόταν καλύτερο κ σωστότερο. Σημασία έχει να είμαστε παρόντες κ με αγάπη. Όσο έχουμε δουλέψει με τον εαυτό μας και έχουμε αναγνωρίσει ποιες είναι οι δικές μας φοβίες και τα δικά μας άγχη τότε σίγουρα δεν θα λειτουργούμε προβαλοντας τα πάνω στα παιδιά. Ήδη έχω βρεθεί σε πιο επικαιρα θέματα στο θέμα ανατροφής του και φροντίζω να πραττω με γνώμονα την συμπεριφορά του σε κάποια Θέματα.Όπως και να χει όλα ενέχουν Ρίσκο.καλές γιορτές με υγεία κ Αγάπη !

    ReplyDelete