-
Μαμά,
πόσο κάνει δέκα και δέκα και δέκα και δέκα και δέκα…;
-
Κάτσε,
ξέχασα πόσα «δέκα» μου έχεις πει!
-
Να
στο ξαναπώ…
-
Όχι,
μην το ξαναπείς, θα σου δείξω ένα εύκολο τρόπο να το λες αλλιώς. Οι άνθρωποι
βρίσκουν συνέχεια πιο εύκολους και δημιουργικούς τρόπους να κάνουν αυτά που
θέλουν.
Ξεκινάμε με το
δυο που είναι μικρότερος αριθμός και είναι πιο εύκολο να το καταλάβεις;
-
Εντάξει,
δυο και δυο και δύο και δύο…
-
Περίμενε…
αυτός είναι ο δύσκολος τρόπος είπαμε.
Ας πούμε ότι έχεις
ένα ζευγάρι παπούτσια. Πόσα παπούτσια είναι το ένα ζευγάρι;
(το σχεδιάζω)
-
Δυο!
-
Μπράβο!
1 φορά δυο λοιπόν ίσον δύο
1 x 2 = 2
Αν τώρα έχεις δυο ζευγάρια παπούτσια; Πόσα
παπούτσια έχουμε σύνολο;
-
Εύκολο,
τέσσερα!
-
Ωραία!
2 φορές δύο λοιπόν, ίσον τέσσερα.
2 x 2 = 4
Πες ότι
έρχεται κι άλλος ένας και φοράει κι αυτός ένα ζευγάρι παπούτσια. Είχαμε 2
ζευγάρια, τώρα έχουμε τρία ζευγάρια…
Και συνεχίσαμε
έτσι με πολύ ενθουσιασμό, φαντασία (άλλος φορούσε μαύρα παπούτσια, άλλη γόβες
κλπ) και γέλιο μέχρι το δέκα. Οι απαντήσεις ήταν εύκολες, έπιασε το νόημα ότι
προσθέτει δυο κάθε φορά στο προηγούμενο. Στο τέλος με ρωτάει…
-
Καλά,
γιατί δεν ξεκίνησες από το ένα; Τον πίνακα του ένα;
-
Γιατί
το ένα το ξέρεις! Όπως και το δέκα!
-
Ναι;
-
Ναι
(και της εξηγώ)…
-
Καλά
ε; Είμαι καταπληκτική! Αυτό είναι καταπληκτικοτέλειο! Αύριο να κάνουμε το τρία
ε μαμά;
-
Όχι,
θα κάνουμε το τρία όταν θα έχεις μάθει απ’ έξω το δυο, χωρίς να βλέπεις τη
σειρά γραμμένη.
-
Ωχ,
και πώς θα το κάνω αυτό;
-
Αύριο
θα σου πω έναν τρόπο και γι’ αυτό…
No comments:
Post a Comment