Χθες, ανάμεσα σε άλλα φυτά που πήραμε, της χαρίσανε ένα φυτό, το λένε «Ερωτάκι». Άρχισε αμέσως να του μιλά, ασχέτως ποιοι ακούγανε και τι άποψη σχηματίζανε. Ήθελε να του βγάλει όνομα….κι άλλο όνομα, δικό της.
Όταν αργότερα ξεριζώναμε κάτι άγρια φυτά έπαθε «κρίση». Δεν θα τα πετούσαμε, θα τα φυτεύαμε αλλού, έξω, όπου τους ταίριαζε η αγριάδα. Πάλι ταράχτηκε όμως. «Πονάνε…λυπούνται»…και αυτή!
Οι χορτοφάγοι θα πρέπει να αναθεωρήσουν πολλά από τη σιγουριά τους όταν μιλάνε μαζί της. Οι καλλιεργητές θα πρέπει να είναι εξίσου ευαισθητοποιημένοι όταν της προσφέρουν τις γνώσεις τους. Όλοι μας χρειάζεται να είμαστε (όχι να γίνουμε ή να ξαναγίνουμε) ολόκληρα όντα για να εκφραζόμαστε με τόση σιγουριά.
Είναι ήδη….
Είναι πλέον γελοία η άποψή μας πως «οφείλουμε να γίνουμε»…. σε συνάρτηση με το «δεν είμαστε».
Συχνά κολλάω στις λέξεις όταν συζητάω μαζί της, ψάχνοντας καινούργιες ή αναθεωρώντας τις ερμηνείες.
«Είμαι επιστήμονας!»
Κάτι που με έχει προβληματίσει, σκεπτόμενη ως ενήλικας…. Αλαζονεία; Άγνοια; Υπεραπλούστευση όσων δεν καταλαβαίνει; Ανάγκη προσγείωσης;
Στο κεφάλι της δεν υπάρχουν «επαγγέλματα», το αόριστο μέλλον, η υπαρξιακή έλλειψη.
Ένας τελείως διαφορετικός τρόπος σκέψης και ύπαρξης που υπερβαίνει κατά πολύ το εγκεφαλικό, προληπτικό μοντέλο που υπηρετούμε.
Αντιλαμβάνεται την ενέργεια των ανθρώπων χωρίς να χρειάζεται να την εξηγεί. Αντιλαμβάνεται την ενέργεια της φύσης με την οποία επικοινωνεί, όπου η «φύση» περιλαμβάνει τα ουράνια σώματα, το μακρύ διάστημα, τα φυτά, τα συναισθήματα, με τρόπους που ακόμα δεν έχουμε αρχίσει καν να ερευνούμε.
Η κβαντική της φαίνεται οικεία, έστω κι αν δεν κατανοεί τις μαθηματικές εξισώσεις της. Η μαγεία, έχει γι’ αυτήν μια τελείως άλλη έννοια από αυτήν που εμείς έχουμε ντύσει με φοβίες και περιορισμούς. Δεν τη θεωρεί αντίθετη με την επιστήμη.
Οι δραπετεύσεις της μέσα στη μέρα σε δικούς της κόσμους αποτελούν την ισορροπία της, από έναν κόσμο αβάσταχτα αργό, πυκνό, παραμυθιασμένο. Και είναι χαρούμενη, ευτυχισμένη…. παρόλα αυτά είναι πάντα ευδιάθετη, δημιουργική, συμπονετική.
Ξέρω ότι οι σκοτεινές, φοβικές δυνάμεις με διαβάζουν, παρερμηνεύοντας ό,τι γράφω για να υπηρετούν το υφιστάμενο στάτους κβο. Είναι πιο βολικό και φυσικά κοινωνικά αποδεκτό...άρα, αληθοφανές. Ποιος θέλει να γκρεμίσει τα οικοδομήματά του, όλα όσα έχει χτίσει με τόσο κόπο, έστω κι αν αποδεικνύονται κούφια, απατηλά, περιοριστικά;
Στην άλλη όχθη, μαθαίνω μαζί της. Αποκαλύπτω μαζί της.
Θα συνεχίσω, όσο βρίσκομαι εδώ, να στηρίζω το δικαίωμα (και το χρέος) της να είναι απόλυτα ο Εαυτός της, να φωτίζει τον κόσμο μας, να αλλάζει τα δεδομένα μας. Ό,τι κι αν χρειαστεί…
Ποτέ δεν θα είναι αρκετά ή ολοκληρωμένα, αυτά που μπορώ να γράφω σε καθημερινό επίπεδο για αυτό το πλάσμα που μαγεύει και φωτίζει τη ζωή μου, τον κόσμο μας, έστω κι αν δεν γράφω συχνά. Είναι τόσα πολλά, από τόσες πολλές οπτικές.
Τι θα γίνει;
Είναι ήδη!
Για αυτούς που τολμούν να εξερευνούν (πραγματικά), να μαθαίνουν και να αλλάζουν τα δεδομένα τους, οι πύλες είναι ανοιχτές και ο τρόπος διαθέσιμος... Χρειάζεται όμως να αφήσουν τον γνωστικό τους εαυτό απ' έξω... Χρειάζεται να δουν με "τα μάτια της καρδιάς". Δεν υπάρχει ΤΙΠΟΤΑ από την παλιά τους γνώση που να μπορούν να κρατήσουν.
No comments:
Post a Comment