Nov 24, 2015
Σε ομηρία
Μέχρι και ο Λιακόπουλος αναφέρθηκε στην περίπτωσή μας, με ελλείπείς πληροφορίες φυσικά....μου το έστειλε ένας φίλος καθώς δεν επιδίδομαι στο σπορ της τηλεόρασης πια.
Ας βάλουμε κάποια πράγματα στη θέση τους....
Κανείς δεν έχει χωρίσει το παιδί από τη μάνα του, αν και αρκετοί θα το ήθελαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους (που σπάνια ομολογεί).
Μετά τη δημοσιοποίηση της πρόθεσης της εισαγγελικής αρχής και τον όγκο εργασίας που κατάφερε σε χρόνο μηδέν να ετοιμάσει η δικηγόρος μου Ηλέκτρα Λήδα Κούτρα, με στοχευμένες και γρήγορες, απαραίτητες ενέργειες εκ μέρους της, η Εισαγγελέας πάγωσε την εντολή: ούτε εκτελώντας αλλά ούτε ακυρώνοντάς την. Εξ' ου και η ομηρία, η ανοιχτή υπόθεση, η στασιμότητα, όπως τόσα και τόσα άλλα σε αυτόν τον τόπο.
Αυτό που δεν γνωρίζει σχεδόν κανείς είναι τις επιπτώσεις που όλο αυτό είχε και εξακολουθεί να έχει στη ζωή μας. Τι χρειάστηκε να κάνουμε, πώς χρειάστηκε να ενεργήσουμε υπό τις συνθήκες και πώς διαμορφώθηκε η καθημερινότητά μας, όντας στο "περίμενε". Σε όλ' αυτά, δεν μπορώ να επεκταθώ, για ευνόητους λόγους.
Παραμένω αμετανόητη!
Ευελπιστώ πως θα αρχίσουμε να δημιουργούμε Κέντρα Ζωής, βασισμένα σε διαφορετικές Αρχές από αυτές που υπηρετούμε φοβικά μέχρι στιγμής. Εύχομαι, να τολμούμε όλο και περισσότεροι το πέταγμα στο άγνωστο, με εμπιστοσύνη και επιστροφή στις ρίζες μας: στον Ανθρωπισμό μας!
Αυτά για την ώρα... "περιμένοντας"...
Το βίωμα αυτή τη στιγμή, δεν περιγράφεται...Παρακολουθώ, και είναι όλα ενδιαφέροντα και διδακτικά.
Εύχομαι πως θα προλάβω να δω εκείνη τη μέρα που θ' αμφισβητήσουμε τα συντάγματα, τους νόμους, τ' ανθρώπινα δικαιώματα, όλα τα ιδρύματα για να αρχίσουμε να ψάχνουμε την ουσία μας και όχι την υπακοή μας...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment